ต้นอ้อต้นพงริมน้ำ โอนก้านบอบบางอ่อนแประลู่ลงสัมผัสสายน้ำ เห็นเป็นเงาลึกในน้ำใส แสดงให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำเพชร แม่น้ำสายสำคัญยิ่งเปรียบประดุจเส้นโลหิตใหญ่หล่อเลี้ยงชาวเมือง ยอดหญ้ายอดพงที่โน้มใบอ่อนอรชรลงแตะผิวน้ำ ขยับไหววูบหายไปใต้น้ำแล้วดีดตัวกลับมาเป็นจังหวะยามที่ปลาตามชายฝั่งตอดกินไข่แมลงหรือกระโดดฮุบปลายใบอ่อนที่ผลิช่อล่อตา
เมื่อเรือที่ถูกงัดเต็มแรงกระชากตัวหมุนกลับอีกครั้งก็กระแทกเข้าตลิ่งริมฝั่ง แรงปะทะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างอลวน บาดาลมองเห็นอะไรไม่ถนัด รู้แต่ว่ามีเสียงโครม ซ่า เสียงหวีดร้องระงมว่า "ช่วยด้วยคนตกน้ำ ช่วยด้วยคนตกน้ำ" เสียงนั้นเซ็งแซ่อึงอล เสียงหวีดร้องยังดังก้องหูบาดาลเสียงนั้นแหลม ตระหนกบาดเข้าไปถึงหัวใจ
บาร์โค้ด | เล่มที่ / ฉบับที่ | สถานที่จัดเก็บ | สถานะ | |
---|---|---|---|---|
M025947 | M-ห้องสมุดภะรตราชา | อยู่บนชั้นวางหนังสือ | เข้าสู่ระบบ |
MARC Information