พระราชนิพนธ์ “แก้วจอมแก่น” และ “แก้วจอมซน” นับเป็นวรรณกรรมเยาวชนสำคัญที่ได้รับการยกย่องเผยแพร่อย่างกว้างขวางมาแล้ว แม้เวลาจะผ่านพ้นไปหลายทศวรรษ คุณค่าอันงดงามทางปัญญาและอารมณ์ขันของวรรณกรรมทั้ง 2 เล่มนี้ก็ยังคงปรากฏเด่นชัด

“บางส่วนเป็นประสบการณ์เมื่อเด็กๆ ซึ่งมีทั้งสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองและสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนอื่น แล้วได้พบเห็น ส่วนมากจะเป็นสิ่งที่ได้เห็นเมื่อโตแล้ว เกิดขึ้นกับคนอื่นหรือมีคนเล่าให้ฟัง บางเรื่องแต่งขึ้นมาเฉยๆ ไม่ได้มีเรื่องจริงเกิดขึ้นกับใคร”